Je voelde voor mij als een wijze vriendin die met een milde blik naar mij in mijn situatie kon kijken. Ik twijfelde vooraf over de timing, omdat mijn jongste zoon nog maar een paar maanden oud was, maar achteraf had het niet beter gekund. Want juist omdat mijn wereld met de baby even zo klein was, voelde het super fijn om naast de gesprekken met mijn partner, ook een vrouwelijke blik te hebben. Iemand waar ik altijd naar toe kon, als ik vertrouwen nodig had, positiviteit of energie. ‘Wat zou Marjolein hierover zeggen’ werd een gevleugelde uitspraak bij ons thuis in een bewogen tijd. Ik geloof oprecht dat jij deze tweede babytijd met jouw luisterend oor, milde blik, nuchterheid, warmte en soms praktische adviezen, een stukje minder zwaar hebt gemaakt. Duizendmaal dank daarvoor!